Chris was een tijdje de stad uit, dus nam ik de taak over om de bank te demonteren (deze was aan elkaar geschroefd om hem gemakkelijk te kunnen vervoeren), en vervolgens de basis te schilderen met melkverf (Real Milk Paint, rood) en was toe te voegen. Dinsdagmiddag heb ik de eerste verflaag aangebracht. Omdat ik het dikker maakte dan ik had moeten doen, kon ik wegkomen met slechts één laag. Op woensdagochtend heb ik de verf verdund met water en een half uur laten zitten voordat ik een tweede laag aanbracht.
Melkverf droogt snel, dus tegen het begin van de middag was ik klaar om te waxen. En daar kwam ik in de problemen
Ik gebruikte eerst slagerswas die wit bleek te zijn. Het was moeilijk om de LVL uit de troggen te verwijderen. Het niet erg gladde LVL-oppervlak (ik had veel meer moeten schuren) maakte het moeilijk om de troggen te bereiken. Ik eindigde met een gevlekt laagje steenrood. Het was niet mooi. En volgende week maakten we de coverfoto. Er ontstond paniek.
Ik ging naar de bouwmarkt en kocht een middelharde tandenborstel met natuurlijke haren. Ik dacht dat ik op die manier de was eruit zou kunnen wrijven, terwijl ik ook in de kleine spleten zou komen. Bob Lang en Glen Huey stelden voor om in plaats daarvan vloerwas te gebruiken. Ze legden uit dat was was reinigt, zodat een laag amberkleurige was van elk wit zou loskomen. Met schroom voegde ik een laag vloerwas toe, wachtte tot het flitste en veegde het vervolgens weg. Wauw! Ze hadden gelijk. De vloerwas tilde de slagerswas op en wreef vrij gemakkelijk uit. Vloerwax is beter dan Valium om paniek te kalmeren.
Maar de wax-on, vergeefse-poging-at-wax-off, paniek, reis naar ijzerwinkel, paniek en nieuwe laag wax brachten me achter. Ver achter. Ik had gistermiddag de basis weer in elkaar moeten schroeven, zodat Chris er vanmorgen mee kon pronken aan zijn vader (hij is op bezoek uit Charleston, SC). En ik zou het I Can Do That-project voor november voor de lunch starten en afmaken (ik fotografeer dat morgenochtend). Chris arriveerde en ik was nog bezig met het afvegen van de laatste laag was toen hij arriveerde.
Dus hielpen ze me de basis in elkaar te schroeven (OK, ik keek vrijwel toe terwijl ik de wasachtige verf onder mijn nagels vandaan plukte, terwijl Chris en Dr. Schwarz het in elkaar zetten). En in de tussentijd slaagde ik erin om het ICDT-project ook voor elkaar te krijgen door Glen over te halen het te doen. Dankjewel, Glenn!
