Om de tweede dag in de Phil Lowes Building a Demilune Table-les te beginnen, wrijven we 34 stukjes met 15? De hoeken aan elk uiteinde worden omgezet in punthaken (zie hieronder). Ik dacht dat ik wist hoe ik lijm moest smeren en twee stukken hout tegen elkaar moest wrijven, maar Phil liet ons zien hoe we eerst de kopse nerf op maat moesten maken met een heel dun laagje lijm erin gewreven om het xyleem en floëem op te vullen. Dat, zegt Phil, voorkomt dat de lijm die in de wrijfverbinding wordt gebruikt, wordt opgezogen in de kopse nerf en maakt de resulterende verbinding sterker.
Nadat we onze 17 punthaken hadden gemaakt, hebben we er zes rond de rand van het patroon van gisteren geschroefd. Pas op dat u geen schroeven in het pootverbindingsgebied plaatst. Vervolgens sneden we dicht bij de patroonrand op de lintzaag en werkten we alle oneffenheden bij met een spaakschaaf. Laten we zeggen dat ik wat geoefend heb met spaakscheren. Elke laag werd vervolgens gevormd op de freestafel. De rand werd voltooid met drie gemetselde lagen, elk met punthaken en halve stukken. We hebben gezaagd (spaken geschoren) en elke laag onderweg gerouteerd.
Voor mij, en waarschijnlijk voor vele anderen in de klas, was het meest opwindende deel van de dag het verwijderen van de rand van het patroon om de vorm te onthullen. Die populier is zeker mooi, maar ik vermoed dat ik het esdoornfineer in vogelvlucht nog leuker zal vinden. We hebben vanaf de voorkant lijnen naar achteren gekrast en sommige mensen hebben het afval van de achterkant al weggesneden. Ik was aan het einde bij de lintzaag. Er is geen gebruik van elektrisch gereedschap na 18.00 uur op Marc Adams School for Woodworking. (Daarover morgen meer). Nadat ik de lijmpot heb aangesloten om een aangename geuratmosfeer te creëren, zal mijn eerste taak zijn om die rommel op te ruimen. Vervolgens is het tijd om de taps toelopende pijpen te plannen.
Deel 1 lees je hier.
